طراحی و اعتبار‌بخشی برنامه درسی مبتنی بر پرورش روحیه تعاون در دوره متوسطه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد برنامه‌ریزی درسی

2 استادیار دانشگاه تربیت معلم

چکیده

پژوهش حاضر در سال 1388 با هدف طراحی برنامه درسی مبتنی بر پرورش روحیه تعاون در دوره متوسطه صورت گرفته است. اهداف کلی برنامه درسی در این پژوهش بر اساس مطالعه مبانی نظری و تحقیقاتِ انجام گرفته تدوین و پس از عبور از دو صافی فلسفه تعلیم و تربیت و روان‌شناسی یادگیری، به اهداف آموزشی تبدیل شده است. با توجه به این اهداف، رئوس محتوای برنامه درسی، راهبردهای یاددهی- یادگیری و ارزشیابی برنامه درسی مـبتنـی بـر پـرورش روحیـه تعـاون مشـخـص گـردیـد. روش پـژوهـش دارای ابعـاد نـظری و توصیفی- پیمایشی است. به این منظور در بعد نظری، منابع و متون تخصصی در حوزه‌های تعاون و تعلیم و تربیت (به ویژه برنامة درسی) و همچنین با استفاده از پژوهشها و تحقیقات انجام شده، عناصر اساسی برای برنامة درسی مبتنی بر پرورش روحیه تعاون در دوره متوسطه استخراج شد. در مرحله اول برای دستیابی به چارچوب مورد نظر، مبانی نظری برنامه درسی مبتنی بر پرورش روحیه تعاون مورد مطالعه قرار گرفت. در بعد توصیفی پیمایشی نیز پس از دستیابی‌به برنامه مطلوب، از نظرمتخصصان برنامه درسی و کارشناسان‌آموزش‌وزارت‌تعاون‌برای‌ اعتبارسنجی‌استفاده شد. به این منظور پرسشنامه‌ای فراهم آمد و در اختیار 20 نفر از متخصصان برنامه‌ریزی درسی و کارشناسان آموزش تعاون قرار گرفت. یافته‌های تحقیق نشان داد که اکثر متـخصصـان، اهـداف آمـوزشـی پیشنهـادی، رئـوس محتـوا، راهبـردهـای یاددهی یادگیری و روشهای ارزشیابی این پژوهش را نسبتاً مطلوب ارزیابی کرده‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Planning and Accreditation of a Syllabus to Promote Cooperation in Secondary School

نویسندگان [English]

  • SH Rahmani 1
  • M Aliaskari 2
  • Y Ghaedi 2
1 MD of Educational Planning
2 Assistant Prof. of Tarbiat Moalem University
چکیده [English]

The current study was carried out in 2009 with the purpose of planning a syllabus to promote cooperation in secondary school. The general purposes of the syllabus in this study was compiled based on theoretical bases and performed studies and after being scrutinized through education and training and learning psychology, evolved to educational objectives. Considering this objective, the educational content, teaching-learning strategies and evaluation methods based on promotion of cooperation were determined. The study is theoretical and in descriptive-survey method. Therefore, specialized references and texts with the subject of cooperation and education (especially that of syllabuses) were obtained and along with performed researches and studies were used to constitute the main elements of a syllabus to promote cooperation in secondary school. To achieve the aforesaid framework, the first step was to study the theoretical bases of the syllabus. In the next step, descriptive-survey method of study was used to evaluate and accredit the said syllabus by education specialists and experts of the Ministry of Cooperation. For this purpose a questionnaire was complied and distributed among 20 of the said professionals. The findings showed that most of the education experts relatively approved of the education objective, content, teaching-learning strategies and evaluation methods of this study.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Syllabus
  • cooperation
  • secondary school
 
1. تراونن، م. (1379)، تعاون در برنامه­های درسی، ترجمه مرجانه سلطانی، فصلنامه همیار، سال دوم، شماره پنجم، صص 166- 164.
2. سپهر، ح. (1384)، یادگیری تعاون، مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی تعاون، اشتغال و توسعه، صص 411-422، انتشارات دانشگاه یزد، یزد.    
3. سیف، ع. ا. (1383)، روشهای اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی، نشر دوران، تهران.
4. علومی­یزدی، م. (1384)، شیوه­های آموزش تعاون درخانواده و مدارس ایران، مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی تعاون، اشتغال و توسعه، صص 171-181، انتشارات دانشگاه یزد، یزد.
5. فخرایی، س. (1380)، بررسی روش­های عملی جلب مشارکت دانش­آموزان دوره متوسطه تبریز در امور آموزشی و پرورشی، فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 67، صص  39-60.
6. قائدی، ی. و ع. تاجیک‌اسماعیلی (1386)، تدوین برنامه درسی برای پرورش روحیه تعاونی، گزارش پژوهشی، معاونت تحقیقات و آموزش وزارت تعاون.
7. کرامتی، م. ر. (1380)، رقابت یا رفاقت در کلاس درس، مجله روان­شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، سال سی و یکم، شماره 2: 139- 156.
8 . کلباسی اصفهانی، ع. ا. (1371)، نقش تعاونی‌های آموزشگاهی در نظام اقتصادی ایران، انتشارات ثمره، تهران.
9. کیامنش، ع. ر. (1381) نمونه­گیری­در پژوهشهای­علوم­رفتاری، حسین رحمان سرشت (گردآورنده)، سالنامه پژوهش و ارزشیابی در علوم اجتماعی و رفتاری (جلد اول)، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
10. معافی، م.؛ غ . شهریور؛ غ. سلیم و ح. دهگاهی (1379)، چگونگی وضعیت کتب درسی از نظر نحوه اشاعه و بسط تفکر کار گروهی، روحیه مشارکت جویی و تعاون در دوره های مختلف تحصیلی، گزارش پژوهشی، وزارت تعاون.
11. ملکی، ح. (1387)، مبانی برنامه­ریزی درسی اموزش متوسطه« انتشارات سمت، تهران.
12. موسی‌پور، ن. (1382)، مبانی برنامه­ریزی آموزش متوسطه، انتشارات به نشر، مشهد.
13. مـوسـی­پـور، ن. و امیـرسـرداری، ف. (1385) مبـانی برنامه درسی، جمعی از مؤلفان (گردآورنده)، علوم تربیتی (372-331)، انتشارات سمت، تهران.
14. نادری، ع. و م. سیف نراقی (1385) روشهای تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن در علوم انسانی (با تأکید بر علوم تربیتی )، انتشارات ارسباران، تهران.
15. یار محمدیان، م. ح . (1381)، اصول برنامه ریزی درسی، انتشارات یادواره کتاب.
16. Gillies, M. R. (2003), The effect of cooperative learning on junior high school student during small group, Journal of learning and Instruction , 197-213.
17. Lampe, J., & G. Rooze (1996), Effects of cooperative Learning among Hispanic Student in Secondary Social Studies, The Journal of Educational Research , 187-196.
18. Murray, P. (2007), Citizenship Education and youth participation in democracy, British Journal of Educational Studies, 55: 325- 345.
19. Onwuebuzie, A. (2002), Relationship between peer orientation and achievement cooperative learning – based research, Journal of Educational Research , 50-62.
20. Pai Feng, D. (2007), Current Status of the National Cooperative Education Project in, Journal Cooperative Education and Internships , 41: 12-34.
21. Parks, D. & M. Fanster (2008), The four component model of cooperative education, Journal of Cooperative Education and Internships , 42: 41-49.