بررسی عوامل آموزش گریزی مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره شرکتهای تعاونی استان همدان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد MBA

2 دانشجوی دوره‌ دکترای آموزش‌ بهداشت، دانشگاه شهید بهشتی

3 کارشناس ارشد جامعه شناسی

4 دانشجوی دوره دکترای مدیریت بازاریابی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد

چکیده

یکی از مسائلی که همواره در بحث آموزش سازمانی و مدیریت آموزشی مطرح است، آموزش گریزی دانشپذیرانِ هدف به شمار می‌آید. پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی عوامل آموزش گریزی مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره شرکتهای تعاونی استان همدان درسال 1389 در قالب مطالعه‌ای پیمایشی مقطعی بر روی 40 نفر از مدرسان اداره کل تعاون و 50 نفر از کارآموزان شرکتهای تعاونی استان همدان انجام شد. این افراد به پرسشنامه ای که پایایی و روایی آن سنجیده شده بود، پاسخ دادند. 40 گویه تنظیم شده در قالب طیف لیکرت چارچوب اصلی پرسشنامه را تشکیل داده است. در نهایت، داده ها با استفاده از نرم افزار (v15) SPSS تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها نشان داد که از بین 5 دسته عامل اصلی، دو دسته عوامل مرتبط با «انتخاب روش آموزش» و «ارزیابی دوره آموزشی»  تأثیر معنی داری در آموزش گریزی اعضای تعاونیها داشتند و سه دسته عوامل مرتبط با «تشخیص نیازهای آموزشی» ، « تعیین اهداف آموزشی» و «برنامه ریزی دوره آموزشی» تأثیر معنی داری در آموزش گریزی اعضای تعاونها نداشتند. همچنین‌بین نگرش اعضای تعاونی و مدرسان درباره میزان تأثیر عوامل مؤثر بر آموزش‌گریزی (به جز شاخصهای مربوط به  شیوه‌های ارزیابی دوره های آموزشی) تفاوت معنی داری وجود نداشت.
بـا بـررسـی شـاخصـهای مـوجـود در 5 دستـه عـامـل اصـلی می توان از مهمترین دلایل آموزش گریزی مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره مشخصاً به شاخصهای به کارنبردن وسایل کمک آموزشی و مشارکت نداشتن فراگیران در تعیین نیازهای آموزشی و عملی بودن آموزشها اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Reasons for CEOs' and Board Members' Evasion of Education and Training: A Study on Cooperative Societies in Hamedan Province

نویسندگان [English]

  • M Mohammadi Zaer 1
  • M Khlfe Nilsar 2
  • M Torkman 3
  • Leyla Andervaj 4
1 Masters in MBA
2 PhD Student in Hygiene and Health, Shahid Beheshti University
3 Masters in Sociology
4 PhD Student in Marketing Management, Islamic Azad University of Tehran , Science and Research Branch
چکیده [English]

Evasion of learning is a longstanding topic of discussion in organizational education and education management. In an attempt to find out why managers and board members of cooperatives in Hamedan province tended to evade training courses in 1389 (2010), the current research surveyed 40 instructors of the Provincial Cooperative Administration as well as 50 trainees to the provincial cooperatives. A questionnaire whose validity and reliability had been calculated was distributed among the respondents. It consisted in 40 questions formatted on Likert Scale. Finally, the collected data were put to analysis using SPSS (v.15) software.
 The findings show that out of the main 5 categories, two concerning "choosing training methodology" and "training course evaluation" are significant in training evasion, compared with the remaining categories i.e. "training need assessment"; "educational objectives" and "curriculum planning" which were ruled out as statistically insignificant.
Out of the variables categorized in 5 groups, "lack of educational aiding equipment" and "disengagement of trainees in educational need assessment" and "effectiveness usefulness of the training programs" have been identified as the most important factors intensifying the leaning evasion.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Evasion of Learning
  • Organizational training
  • Organizational Management
  • Adult Education
  • Educational Planning
  • Cooperative Members
 
1. استیونسون، براندا، گیل (1386) ، نقش مربیان بزرگسال در توسعه تعاونی ، ترجمه علی بزم آمون، انتشارات سبزان ، تهران.
2. بازرگان، زهرا (1382)، رویکردهای نوین در مدیریت آموزشی، مجله روانشناسی و علوم تربیتی، سال 32 شماره 2، ص 109 الی 130، تهران.
3. چانگ، ریچارد (1384)، چگونه آموزشی مؤثر داشته باشیم، ترجمه منوریان و تدین، نشر مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی، تهران.
4. دفتر آموزش وزارت تعاون ( 1386)، کارنامه پژوهشی وزارت تعاون، معاونت تحقیقات، آموزش و ترویج، تهران.
5. رستمی شهربابکی، حمداله (1381)، اصول آموزش و یادگیری بزرگسالان ، فصلنامه تعاون، دوره جدید، شماره 127، تهران.
6. سعادت، اسفندیار (1386)، مدیریت منابع انسانی، انتشارات سمت، تهران.
7. سعیدی پور، بهمن ( 1387 ب)، بررسی میزان اثربخشی دوره  آموزشی «آنچه هیات موسس باید بداند»، اداره کل تعاون استان کرمانشاه.
8. سعیدی پور، بهمن ( 1387 ج)، بررسی میزان اثربخشی دوره آموزشی آشنایی با نحوه تنظیم مدارک تأسیس تعاونی در شهرستان سرپل ذهاب، اداره کل تعاون استان کرمانشاه.
9. سعیدی پور، بهمن (1387 الف)، بررسی میزان اثربخشی دوره آموزشی «آشنایی با قوانین و مقررات در بخش تعاون» در شهرستان اسلام آباد غرب، اداره کل تعاون استان کرمانشاه.
10. شیخی، مهرنوش ( 1383)، آموزش بزرگسالان ضرورت حیاتی قرن حاضر، مجله تعاون، اردیبهشت.
11. علافی غلامرضا (1388)، رابطه سن و یادگیری در بزرگسالان، درج شده در سایت http://www.tebyan.net.
12. فتحی، کوروش (1388)، طراحی نظام جامع آموزش تعاون، درج شده در کارنامه پژوهشی وزارت تعاون در سال 1388، انتشارات معاونت تحقیقات،آموزش و ترویج وزارت تعاون، تهران.
13. فیوضات ،یحیی (1388)، مبانی برنامه ریزی آموزشی، نشر ویرایش ، تهران.
15. مالان، تی یری (1373)، برنامه­ریزی آموزشی به عنوان یک فرآیند اجتماعی، ترجمه بهشتی، مؤسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، تهران.
16. مشبکی، اصغر (1380)، مدیریت رفتار سازمانی، تحلیل کاربردی، ارزشی از رفتار انسانی، نشر ترمه، تهران.
17. مظفر امینی ،امیر (1380)، بررسی نقاط قوت و ضعف آموزشهای ارائه شده توسط اداره کل تعاون، اداره کل تعاون استان اصفهان.
18. مهرنگار، سمیه و غلامحسین حسینی نیا (1388)، شناسایی نیازهای آموزشی مدیران عامل تعاونیهای مرغداری و عوامل مؤثر بر آن ، مطالعه موردی مرغداری استان خراسان رضوی، نشریه تعاون، سال بیستم، شماره 208 و 209 آبان و آذر.