شناسایی مشکلات توسعه کسب و کار تعاونی ها در روستاهای منطقه سیستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

2 گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

3 دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

امروزه مسأله همکاری و با‌هم بودن با توجه به شرایط حاضر در منطقه سیستان بسیار مهم و ضروری است. منطقه سیستان با معضلاتی همچون بیکاری، نبود اشتغال پایدار و کاهش منابع آبی و کم رونقی بخش کشاورزی رنج می‌‌برد. اجرای کسب و کار تعاون روستا در مناطق روستایی باعث جلوگیری از هدررفت سرمایه‌ها و مزیت‌های روستاها می‌شود، اجرای کسب و کار تعاونی­ها همچنین فرصت مناسبی به افراد تحصیل‌کرده روستا جهت استفاده از تحصیلات‌شان در راستای توسعه روستا و رشد اقتصادی روستا است. لذا با درنظر گرفتن اهمیت موضوع که برگرفته از اولویت‌های پژوهشی اداره کل تعاون، ‌کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان می‌باشد، هدف این پژوهش شناسایی مشکلات توسعه کسب و کار‌ تعاونی‌ها در روستاهای منطقه سیستان بوده است. در این راستا 20 پرسشنامه بر پایه 68 گزینه و 13 شاخص تدوین شد که توسط خبرگان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان، اداره تعاونی روستایی استان سیستان بلوچستان، دفاتر بیمه شهرستان زاهدان و اساتید دانشگاه سیستان و بلوچستان تکمیل گردیده است. بدین منظور از تکنیک تئوری خاکستری (GRA) و نرم افزار GRA solver 2015 برای استخراج نتایج استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده، مهم‌ترین موانع و مشکلات تعاونی‌های منطقه سیستان عبارت است از: کمبود نقدینگی جهت تأمین سرمایه در گردش مالی‌که در اولویت اول جای گرفته است. همچنین عدم وجود بستر فرهنگی مناسب برای ارتقاء روحیه همکاری در اولویت دوم قرار گرفته است. از طرفی دیگر عدم آشنایی تحصیل‌کردگان دانشگاهی با ساختار و شیوه فعالیت در شرکت‌‌ تعاونی و عدم ایجاد مراکز مشاوره برای راهنمایی و رفع مشکلات بیکاری شرکت های تعاونی در اولویت سوم جای گرفته است. بنابراین با توجه به نتایج حاصله لازم است زیرساخت­های توسعه کسب و کار تعاونی­ها در منطقه در جهت رفع موانع بازسازی شود.

تازه های تحقیق

مهم‌ترین موانع و مشکلات تعاونی‌های منطقه سیستان عبارت است از: کمبود نقدینگی جهت تأمین سرمایه در گردش مالی‌که در اولویت اول جای گرفته است. همچنین عدم وجود بستر فرهنگی مناسب برای ارتقاء روحیه همکاری در اولویت دوم قرار گرفته است. از طرفی دیگر عدم آشنایی تحصیل‌کردگان دانشگاهی با ساختار و شیوه فعالیت در شرکت‌‌ تعاونی و عدم ایجاد مراکز مشاوره برای راهنمایی و رفع مشکلات بیکاری شرکت های تعاونی در اولویت سوم جای گرفته است. بنابراین با توجه به نتایج حاصله لازم است زیرساخت­های توسعه کسب و کار تعاونی­ها در منطقه در جهت رفع موانع بازسازی شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Cooperative business development problems in sistan region villages

نویسندگان [English]

  • BEHZAD RAKHSHANI 1
  • Ali Sardar Shahraki 2
  • Neda Aliahmadi 3
1 Master student of Agricultural Economics, Sistan and Baluchestan University
2 University of Sistan and Baluchestan
3 PhD student in Agricultural Economics, Sistan and Baluchestan University
چکیده [English]

Today, the issue of cooperation and togetherness is very important and necessary considering the current situation in the Sistan region. Sistan region suffers from problems such as unemployment, lack of sustainable employment and reduction of water resources and stagnation of the agricultural sector. The implementation of rural cooperative business in rural areas prevents the loss of capital and benefits of rural areas. The implementation of cooperative business is also a good opportunity for educated people in the village to use their education for rural development and rural economic growth. So considering the importance of this issue, which is derived from the research priorities of the General Directorate of Cooperatives, Labor and Social Welfare of Sistan and Baluchestan Province, The purpose of this study was to identify the problems of business development of cooperatives in the villages of Sistan region.In this regard, 20 questionnaires based on 68 options and 13 indicators were developed by experts of the General Department of Cooperatives, Labor and Social Welfare of Sistan and Baluchestan Province, Rural Cooperatives of Sistan and Baluchestan Province, Zahedan Insurance Offices and professors of Sistan and Baluchestan University. For this purpose, Gray Theory (GRA) technique and GRA solver 2015 software were used to extract the results. According to the results, the most important obstacles and problems of cooperatives in Sistan region are Lack of liquidity to raise working capital, which is the first priority. In addition, the lack of a proper cultural context to promote the spirit of cooperation is a second priority. On the other hand, the lack of familiarity of university graduates with the structure and method of activity in cooperatives and the lack of counseling centers to guide and solve the unemployment problems of cooperatives is the third priority. Therefore, according to the results, it is necessary to rebuild the business development infrastructure of cooperatives in the region in order to remove obstacles.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rural Cooperatives
  • Technique GRA
  • Sistan

 

مقدمه

روستا یک واحد تولیدی، فرهنگی، مسکونی، اجتماعی ـ ارزشی و سرمایه‌ای است که در آن تعداد زیادی از عوامل انسانی، منابع طبیعی و پتانسیل‌های اقتصادی به‌عنوان ذخایر حیاتی کشور وجود دارد که نقش مهمی در رشد و توسعه یک جامعه ایفا می‌کنند (رضوی، ۱۳۹3).

یکی از مؤثرترین عوامل پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روستاهای هر منطقه، تقویت نهاده­ها و مؤسسات موجود در روستاها می‌باشد که شرکت­های تعاونی روستایی یکی از باسابقه­ترین و مهم‌ترین این نهادها می­باشد (پهلوانی و همکاران، ۱۳۸8). تعاونی در جوامع مختلف بشریت به مفهومی جامع و فراتر از زمان و مکان تبدیل‌شده‌ است، به‌طوری‌که دربردارنده نوعی ارتباط مکمل و متقابل بین افراد گروه می‌باشد، که هدفشان تأمین‌کننده منافع و نیازهای اعضاست (کرباسی و همکاران، ۱۳۸۸). مهم‌ترین دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی انسان‌ها خاصیت مشارکت و همکاریشان بوده است (دانشنامه تعاون، 1394).

تعاونی ازجمله شکل­های حقوقی مشارکت است که در مقایسه با سایر اشکال تأکید بیشتری بر جنبه‌های انسانی و عدالت محور دارد. شرکت­های تعاونی بخش قابل‌توجهی از اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهند و عاملی برای توسعه پایدار می‌باشند. دراین‌بین، تعاونی­های روستایی از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند، چراکه نقش آن‌ها در توسعه روستایی بسیار اهمیت یافته است (رضایی و همکاران، ۱۳۹4).

در اینجاست که بررسی تعاونی­ها به‌عنوآن‌یکی از تشکل­های موجود در شکل­گیری مشارکت مردم برای توسعه شهرهای کوچک و روستاها که عاملی برای توسعه منطقه­ای می­باشد، ضرورت می‌یابد (Khoshfar, 2000). تأسیس و توسعه شرکت­های تعاونی در مناطق کمتر توسعه‌یافته و روستایی، به‌عنوان مؤثرترین راهکار برای جمع­آوری منابع مالی اقشار کم درامد جامعه، معرفی‌شده است (Zhu & Leonard, 2009).

با راه‌اندازی، ارتقاء و بهبود زیرساخت‌های تعاونی­ها در مناطق روستایی می­توان در جهت توسعه و گسترش کسب‌وکار نوین در مناطق روستایی اقدامات لازم را ایجاد نمود (Hassan & Kong, 2016). تعاونی­های کارآفرین روستایی یکی از ابزارها و راهکارهای اساسی و مهم در راستای افزایش و بهبود فرصت‌های شغلی، افزایش میزان درآمد و سرعت بخشیدن به روند رشد و توسعه روستاها به شمار می‌آیند (Arbabi et al., 2015).

امروزه نظریه‌­های نوین کارآفرینی روستایی و توسعه کسب‌وکارهای کوچک به‌عنوان راه­حلی مناسب برای توانمندی و ظرفیت­سازی مناطق روستایی جهت توزیع عادلانه درآمد، کاهش شکاف طبقاتی بین شهر و روستا ارائه‌شده است (یعقوبی فرانی و همکاران، ۱۳۹۳). کارآفرینان برای ایجاد کسب‌وکارهای جدید با موانعی همچون: عدم تأمین منابع مالی، موانع اداری و ریسک بالای مالی مواجه هستند (عطایی و ایزدی، 1394).

در حال حاضر اشتغال به یکی از دغدغه‌های اصلی مردم و مسئولان تبدیل‌شده و پژوهشگران و مدیران کشور را به تکاپو وا‌داشته است تا با ارائه راه‌کارهای اثربخش در راستای بهبود فضا کسب‌وکار، رشد و توسعه اشتغال پایدار به ایجاد هرچه بیشتر فرصت­های شغلی جدید برای جوانان اقدام نمایند (احسانی و همکاران، ۱۳۹1)؛ اما راه‌اندازی کسب‌وکار در ایران سخت و پیچیده می­باشد و فضای آن نامناسب‌تر از گذشته شده است. به‌طوری‌که بانک جهانی، رتبه ایران را ازنظر سهولت انجام کسب‌وکار در میان ۱۳۴ کشور موردبررسی، رتبه ۱۲۴ را گزارش کرده است (World Bank Group, 2017).

از طرفی در ایران تعاون و همکاری­های مشارکت آمیز در بسیاری از موارد، عامل مؤثری در شکل­گیری تحولات اقتصادی و اجتماعی بوده است که در طول تاریخ ایران دارای فراز و نشیب­های مختلفی می‌باشد (کرباسی و همکاران، ۱۳88)؛ بنابراین تعاونی­های کشاورزی می­توانند به‌عنوان عاملی برای ایجاد انگیزه در رشد و شکوفایی اقتصادی کشور محسوب شوند. نقش تعاونی­ها در ایجاد فعالیت­های تولیدی کوچک و متوسط زودبازده در تولید و اشتغال بیشتر، سهم قابل‌توجهی در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ و بخصوص برنامه ششم برای تعاونی­ها پیش‌بینی‌شده است (مظفری، ۱۳۸۶). با توجه به سیر تحولات تعاون و اندیشه­های تعاونی در ایران، جایگاه تعاون در اقتصاد کشور به‌خصوص در ارتقای سطح تولید و اشتغال نمایان تر شده است؛ بنابراین شناخت بیشتر و درک اهمیت تعاونی­ها و همچنین بررسی و شناسایی موانع و مشکلات آن‌ها ضرورت می­یابد (Eid & Martinez-carrasco plwite, 2014).

طبق مطالعات انجام‌شده، تعداد شرکت‌های تعاونی فعال استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۷، تعداد ۱۳۶ تعاونی می‌باشد که این تعداد ۱۰۰ درصد از کل تعاونی‌های ثبت‌شده استان را تشکیل می‌دهد و نسبت به تعاونی‌های فعال در سال گذشته رشد داشته است. (مرکز آمار و اطلاعات راهبردی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ۱۳۹۸)؛ اما تعداد شاغلین شرکت‌های تعاونی استان در این سال نسبت به سال گذشته کاهش‌یافته است. برای از بین رفتن معضل بیکاری نیازمند مشارکت بخش تعاونی و خصوصی می­باشد به‌طوری‌که فعالیت­های اقتصادی افراد در قالب تعاونی و امکان دسترسی به منابع مالی ارزان‌قیمت مدنظر قرارگرفته شود (اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان، 1397). متأسفانه بخش عمده­ای از منابع در اختیار بخش دولتی صرف طرح­های مقطعی ایجاد اشتغال غیر پایدار و کوتاه­مدت جهت مقابله کوتاه­مدت با بحران اشتغال در کشور شده است (مظفری، 1386). درحالی‌که تخصیص بهینه منابع موردنیاز بخش تعاون می­تواند نقش بسزایی در ایجاد اشتغال پایدار داشته باشد و از هدر رفتن منابع با توجه به محدودیت آن جلوگیری کند (بیطرف، ۱۳۹۴). درواقع ایجاد موفقیت­آمیز کسب‌وکارهای کوچک کارآفرینانه، موجب افزایش تولید ناخالص ملی و توسعه اقتصادی می­شود. ولی موانع و مشکلات فراوانی باعث می­شوند که بیشتر کارآفرینان بالقوه برای راه‌اندازی کسب‌وکار خود اقدام نکنند و یا چنانکه اقدام کردند قطعاً با موانع و مشکلاتی مواجه شوند و حتی در معرض شکست قرار گیرند. البته آمار شکست کسب‌وکارها در ایران به‌مراتب بیشتر است (عربی، ۱۳۹۱). منطقه سیستان با معضلاتی همچون بیکاری، نبود اشتغال پایدار و خشک‌سالی مکرر رنج می‌برد. به نظر می‌رسد تعاونی روستایی و کارآفرینی روستایی با توجه به وضعیت موجود نواحی روستایی این منطقه از جایگاه ویژه‌ای در فرایند توسعه روستایی برخوردار است. بیکاری فصلی یا کامل، بهره‌وری پایین افراد از منابع، عدم جذابیت برای سرمایه‌گذاری و ضعف فضای کسب‌وکار در مطالعات مختلف نشان داده است که از معضلات موجود در نواحی روستایی بوده‌اند و با ایجاد اشتغال کارآفرینی و ایجاد تعاونی می‌توان به مقابله با آن برخواست. بسیاری از پژوهشگران براین باورند که توسعه کارآفرینی در اشکال و زمینه‌های مختلف در مناطق روستایی به‌واسطه ایجاد اشتغال، تولید سرمایه، کمک به توزیع عادلانه درآمدها در جامعه و کاهش فقر، یکی از مؤلفه‌های کلیدی نظام پیشران توسعه روستایی و حتی توسعه ملی به شمار می‌رود. مطالعات متعددی در زمینه مطالعه تعاونی‌ها در ایران صورت گرفته است، اما این موضوع در این موقعیت مکانی در حال حاضر موردمطالعه قرار نگرفته است. همچنین این موضوع بر اساس اولویت‌های پژوهشی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان می‌باشد. لذا، هدف از این مطالعه، شناسایی مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها در روستاهای منطقه سیستان می‌باشد، که کمتر به این موضوع پرداخته‌شده است.

 

پیشینه تحقیق

تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اوایل هزاره سوم میلادی موجب ایجاد شرایط جدید و لزوم سازگاری برای تعاونی­ها شده است. درکشورهای صنعتی، دولت از طریق طراحی چارچوب­هایی برای توسعه تعاونی­ها در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، گام‌های مؤثری برداشته است (شکیبایی مقدم، 1392)؛ اما در کشورهای درحال‌توسعه مشکلاتی همچون عدم تطبیق انتظارات، نبود شفافیت سیاست‌گذاری‌ها، نبود شرایط استاندارد محیطی و افزایش غیرطبیعی تعاونی­ها به لحاظ کمی وجود دارد (عطائی و ایزدی، ۱۳۹۴). این مسائل در ایران نیز به چشم می‌خورد و دارای مشکلاتی نظیر موانع زیربنایی، کمبود خدمات و تجهیزات کشاورزی ناشی از ضعف برنامه­ریزی و سیاست‌گذاری ملی و منطقه­ای در مناطق روستایی و بخش کشاورزی، مسائل مرتبط با عدم تطبیق کامل برنامه­ریزی، اصول و قوانین بخش تعاونی با محیط­های روستایی وجود دارد (موسوی و همکاران، 1393). افراد مناطق روستایی اغلب شیوه زندگی سنتی و معیشتی دارند که این امر مانع نوآوری و کارآفرینی گردیده است (مطیعی لنگرودی و همکاران، 1391). بر این اساس در مناطق روستایی، به‌رغم وجود افراد خلاق و نوآور، سبک فعالیت کارآفرینی نهادینه نشده است، زیرا محدودیت‌های گوناگونی در این زمینه وجود دارد (اذر و همکاران، 1392). درنتیجه، برخی از شرکت­های تعاونی کشاورزی در نیمه‌راه از ادامه فعالیت خود بازمی­مانند و موجب منحل شدن تعاونی می‌گردد (حضرتی و بابایی فینی، ۱۳۹۱). بنابراین، آماده­سازی زیرساخت‌ها و زمینه لازم در شکل‌گیری تعاونی­ها ضرورت می‌یابد و بی­توجهی به مسائل توسعه کشاورزی، هزینه‌های گزافی برای جوامع روستایی به همراه داشته است (عطائی و ایزدی، ۱۳۹۴). در زمینه عوامل مؤثر بر موفقیت تعاونی­ها و همچنین موانع موجود در سر راه تعاونی­های، در ابتدا به مطالعات داخلی و سپس به مطالعات خارجی در ادامه پرداخته‌شده است.

کریمیان و همکاران (1397). در تحقیقی به بررسی چالش‌های توسعه تعاونی‌ها و تشکل‌های روستایی شهرستان بویراحمد پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، 14 عامل بر اساس اهمیت به‌عنوان چالش‌های این تعاونی‌ها استخراج‌شده است که به ترتیب شامل: زیرساختی، سرمایه اجتماعی، اقتصادی، اطلاع‌رسانی، مشکلات فروش، بازاریابی، فنی، آموزشی، حمایتی، محیطی، قانونی، اجتماعی، مدیریتی و فردی بوده است.

حسینی‌نیا و علی‌آبادی (1398)، در مطالعه با عنوان آسیب­شناسی زنجیره ارزش کارآفرینی در کسب‌وکارهای روستایی (مطالعه موردی تعاونی‌های روستایی استان کرمانشاه) به مطالعه پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، نبود سیستم صحیح برای تأمین منابع مالی موردنظر به‌عنوان مهم‌ترین چالش این زنجیره بیان‌شده است.

ملاشاهی و مردای (1398)، در مقاله‌ای به بررسی تحلیلی بر موانع ترویج کارآفرینی کشاورزی در استان سیستان و بلوچستان به مطالعه پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، عواملی نظیر قوانین و مقررات اداری، مشکلات بازاریابی محصولات، عدم آشنایی سرمایه‌گذاری در زمینه سرمایه‌گذاری و کارآفرینی و ضعف مالی کارآفرینان، به‌عنوان ۴ مانع اصلی بر سر راه کارآفرینان در بخش کشاورزی استان عنوان گردیده است.

عباسی و همکاران (1398)، در پژوهشی به بررسی عوامل مؤثر بر بازاریابی جمعی کارآفرینانه در تعاونی‌های تولید کشاورزی استان کردستان پرداخته‌اند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده رابطه مثبت و معناداری بین سرمایه اجتماعی، برندسازی دسته‌جمعی محصولات، بازاریابی گروهی، میل به نوآوری گروهی وجود دارد.

ملکی و همکاران (1398)، در مطالعه به بررسی عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی در تعاونی‌های تولیدی کشاورزی استان ایلام پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، توسعه کارآفرینی تعاونی‌های در حد متوسط و پایین‌تر از آن بوده است، به‌طوری‌که رابطه مثبت و معنا‌داری بین عوامل اقتصادی، سازمانی، آموزشی ـ اطلاعاتی و سیاسی با توسعه کارآفرینی تعاونی‌ها وجود داشته است.

لرستانی و همایونی نژاد (1398)، در پژوهشی به بررسی عوامل مؤثر بر موفقیت کسب‌وکار‌های تعاونی کشاورزی در شهرستان اسلام‌آباد غرب پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، رابطه مثبت و معنا دارای بین موفقیت کسب‌وکارهای تعاونی با عوامل: اقتصادی، مهارت مدیران، روان‌شناختی، سیاسی ـ اداری وجود دارد.

پوژارا (2016)، در مقاله‌ای به بررسی مشکلات تعاونی­های تولیدی بخش کشاورزی پرداخته است، طبق نتایج به‌دست‌آمده: نبود مهارت‌های بازاریابی، کمبود همکاری، مدیریت ضعیف و ناکارا و عدم درک متقابل ازجمله مشکلات تعاونی‌های این بخش بوده است.

استوفرن (2017)، در مطالعه‌ای به بررسی عوامل بازدارنده تعاونی­های روستای کنیا پرداخته است. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده این است که ۷ عامل، جز عوامل بازدارنده تعاونی‌های بوده است که شامل: نبود زیرساخت‌های فرهنگی، فقدان دانش و دیدگاه صحیح در تولیدکنندگان و رهبران، نبود سود، کارا نبودن قوانین و مقررات، مشکلات زیرساختی، نبود سرمایه کافی، نظام اطلاع­رسانی مناسب، وابستگی به دولت و بدگمانی به ساختار تعاونی­ها می‌باشد.

برنداو و بریتن باخد (2019)، در مطالعه‌ای به بررسی عمده مشکلات مدیریت تعاونی‌های روستایی در جنوب برزیل پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده عمده مشکلات این تعاونی‌ها عبارت‌اند از:

1-شرکت‌های تعاونی با سایر شرکت‌های موجود در این بخش رقابت می‌کنند اما عین رقابت، اصولی تعاونی را رعایت نمی‌کنند.

2-تیمی که مسئول مدیریت تعاونی‌ها است، رقابت در بازارهای جدید را دشوار می‌بیند.

3-مشارکت اعضای تعاونی در تعاونی کم می‌باشد.

4-همکاران و اعضای تعاونی رفتارهای فرصت‌طلبانه از خود نشان می‌دهند.

پوخارلا و همکاران (2020)، در پژوهشی به بررسی تأثیر اندازه و تخصص بر عملکرد مالی تعاونی‌های کشاورزی پرداخته‌اند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، ریسک تأثیر مثبتی بر عملکرد مالی متوسط تعاونی‌ها داشته است. همچنین تأثیر ریسک بر اساس تنوع محصولاتی که توسط تعاونی‌ها به کار گرفته می‌شوند، متفاوت می‌باشد، زیرا اغلب تعاونی‌ها بیش‌ترین درآمد را از فروش گندم و مزرعه دریافت می‌کنند. علاوه بر این، سودآوری، نسبت بدهی به دارایی و اندازه آن تأثیر مثبتی بر عملکرد مالی تعاونی‌ها داشته است. با توجه به مطالب ارائه‌شده، این پژوهش به بررسی و سنجش شاخص‌های (زیرساختی، سرمایه اجتماعی، اطلاع‌رسانی، مدیریتی، اقتصادی و مالی، حمایتی ـ پشتیبانی، آموزشی، فروش، سیاست‌گذاری، فنی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی) مؤثر در شناسایی مشکلات‌ توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها در روستاهای منطقه سیستان پرداخته است.

ازاین‌رو پژوهش حاضر درصدد است به این سؤالات اساسی پاسخ دهد که: ۱) مشکلات‌ توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها در روستاهای منطقه کدم‌اند؟ ۲) اولویت‌بندی مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها در منطقه سیستان به چه صورت است؟

روش‌شناسی تحقیق

پژوهش حاضر ازنظر روش، از نوع مطالعات کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش، 25 مورد از تعاونی‌های روستاهای منطقه سیستان بوده است که با استفاده از روش کوکران حجم نمونه 20 تعاونی منطقه می­باشد. در این پژوهش از تکنیک تئوری خاکستری (GRA) مورداستفاده گردیده است که این تکنیک به شرح زیر بوده است:

تکنیک تئوری خاکستری توسط دنگ در سال 1982 مطرح گردیده است. سیستم خاکستری به‌وسیله‌ی اعداد خاکستری، معادله­های خاکستری و ماتریس‌های خاکستری توصیف می­شود. به‌عبارت‌دیگر عدد خاکستری به عددی اطلاق می‌شود که مقدار آن نامشخص است اما بازه‌ای که مقدار آن را در برمی‌گیرد شناخته‌شده است. عدد خاکستری قادر می­باشد عددی را با نا اطمینانی تعریف کند. به‌طور مثال رتبه معیار­ها در یک تصمیم­گیری، به‌صورت متغیر­های کیفی مطرح می­گردد که می­توان آن را با بازه­های عددی بیان کرد که این بازه­های عددی اطلاعات نامطمئن را شامل خواهد شد (قنبری و راد، 2017). در این تکنیک برای وزن دهی شاخص‌ها از روش انتروپی شانون استفاده می‌شود. روش آنتروپی شانون از روش‌های پرکاربرد تصمیم‌گیری چند شاخصه است که برای محاسبه وزن معیارها استفاده می‌شود. در این روش با تشکیل یک ماتریس که سطرهای آن گزینه‌های پژوهش و ستون‌های آن معیارهای پژوهش را تشکیل می‌دهد به محاسبه وزن معیارها می‌پردازد. شکل تئوری خاکستری به‌صورت شکل (۱) می‌باشد. (Liu & Lin Forrest, 2010):

 

 

ورودی

خروجی

متغیرهای خاکستری

متغیرهای خاکستری

اطلاعات شناخته شده

اعداد خاکستری

اطلاعات شناخته شده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکل 1- الگوریتم سیستم خاکستری

 

 

 

 

گام‌های تکنیک خاکستری به شرح زیر می‌باشد:

گام اول: تعیین معیارها و وزن آن‌ها

فرض آن است که  تصمیم­گیرنده وجود دارد، بنابراین وزن معیار­ها  را می­توان از طریق زیر محاسبه کرد:

(۱)                                                                                                                                        

که در آن  وزن معیار  برای امین تصمیم­گیرنده است و می­توان آن را با عدد  خاکستری نشان داد.

گام دوم: تعیین مقادیر هر معیار

شامل استفاده از متغیر­های زبانی (کیفی) (مانند خیلی کم، کم، متوسط و خیلی زیاد) برای مشخص نمودن مقدار معیار­ها. با توجه به این متغیر­ها، مقدار معیارها را می­توان به‌صورت زیر برآورد نمود:

(2)                                                                                                                                      

که در آن  مقدار معیار  برای امین تصمیم­گیرنده و می­توان آن را با عدد خاکستری  نشان داد (Li et al., 2007).

گام سوم: ایجاد ماتریس تصمیم خاکستری

                                                                                                                  

(۳) که در آن ها متغیر­های زبانی می­باشند که به عدد خاکستری تبدیل‌شده­اند.

گام چهارم: تعیین نرمال‌سازی ماتریس تصمیم خاکستری

(4)                                                                                                                                  

که در آن برای هرکدام از معیارهای افزایشی  به‌صورت زیر نشان داده می­شود:

(5)                                                                                                                                                       

برای هرکدام از معیارهای کاهشی  به‌صورت زیر نشان داده می­شود:

(6)                                                                                                                                                        

گام پنجم: ایجاد ماتریس تصمیم وزنی هنجار شده

با فرض اهمیت متفاوت هرکدام از معیارها، ماتریس وزنی نرمالیزه شده به‌صورت زیر نمایش داده می­شود:

(7)                                                                                                                                  

که در آن،  می­باشد (Dong et al., 2006).

 

گام ششم: انتخاب بهترین گزینه

برای  معیار مختلف ، بهترین گزینه ممکن  را می­توان از طریق زیر برآورد کرد:

(8)

          

 گام هفتم: محاسبه درجه امکان خاکستری

با استفاده از تساوی و رابطه (3-48) برای گزینه­های مختلف به‌صورت زیر نشان داده می­شود:

                                                                                 

                                                                                                                                              (۹)

گام هشتم: رتبه‌بندی گزینه‌های مختلف

هر چه درجه امکان خاکستری یک گزینه کوچک‌تر باشد، رتبه آن گزینه بهتر خواهد بود (Li et al., 2007). 

برای جمع‌آوری اطلاعات از 20 پرسشنامه بر اساس مقایسات زوجی با مقیاس 9 تایی بر پایه 68 گزینه و 13 شاخص تدوین‌شده است که در جدول (۱) ارائه گردیده است. پرسشنامه‌ها توسط خبرگان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان، اداره تعاونی روستایی استان سیستان بلوچستان، دفاتر بیمه شهرستان زاهدان و اساتید دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال1400 تکمیل‌شده است. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها توسط خبرگان مربوطه، جهت تجزیه‌وتحلیل داده از نرم‌افزار GRA solver 2015 استفاده گردیده است

 

جدول 1- معرفی شاخص و گزینه‌های مدل

شاخص

کد شاخص

کد گزینه

عنوان گزینه

 

زیر‌ساختی

 

C1

O1

باور ضعیف مسئولان نسبت به بخش تعاون

O2

وجود تحریم‌های بین‌المللی علیه کشور

O3

پایین بودن میزان رشد مراکز تخصصی پژوهشی در عرصه کارآفرینی روستایی

سرمایه اجتماعی

C2

O4

پایین بودن سطح مشارکت

O5

نبود اعتماد متقابل بین اعضا و مسئولان تعاونی و وجود اختلاف بین آن‌ها

O6

کمبود نیروی انسانی متخصص و ماهر

O7

ضعیف بودن نظارت مداوم بر شرکت‌ها و گسترش عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت

اطلاع‌رسانی

C3

O8

عدم آشنایی تحصیل‌کردگان دانشگاهی با ساختار و شیوه فعالیت در شرکت تعاونی و عدم، مراکز مشاوره برای راهنمایی و رفع مشکلات بیکاری شرکت‌های تعاونی

O9

عدم ایجاد ارتباط مستقیم فارغ‌التحصیلان بیکار با شرکت‌های تعاونی موفق

O10

نبود رسانه‌های انبوه، عدم اطلاع‌رسانی مردم جهت ترغیب آنان به ایجاد و گسترش اشتغال

O11

ضعف دستگاه‌های اطلاع‌رسانی و ارتباطات در محیط‌های کشاورزی

O12

استفاده از رسانه‌ها و نشریات ترویجی در زمینه کارآفرینی

مدیریتی

C4

O13

ناهماهنگی سازمان‌های ذی‌ربط، اعضا و مدیران و جابه جابی و تغییر مدیریت، تعاونی‌ها

O14

ضعف و پایین بودن توان اجرایی مدیران تعاونی و عدم وجود نظام ارزشیابی و بازرسی تعاونی‌ها

O15

ناکافی بودن توان علمی و تخصصی مدیران تعاونی‌ها و عدم مشورت مدیر با اعضا در مورد مشکلات

اقتصادی و مالی

C5

O16

موانع مرتبط با نظام بانکی

O17

کمبود اعتبار و سرمایه تعاونی و نبود دسترسی به منابع مالی (مانند تسهیلات بانکی) برای راه‌اندازی

O18

بالا بودن هزینه‌های تأمین نهاده‌های کشاورزی نسبت به بازده شرکت تعاونی

O19

کمبود نقدینگی جهت تأمین سرمایه در گردش مالی موردنیاز تعاونی‌ها

O20

عدم توانایی تعاونی در تأمین وثیقه و انتظارات قانونی بانک و صندوق تعاون در قبال تسهیلات موردنیاز

O21

درامد پایین و عدم اعطاء تسهیلات به میزان نیاز واقعی طرح و بالا بودن نرخ تورم

O22

طولانی بودن زمان پرداخت تسهیلات توسط بانک یا صندوق تعاون

O23

اخذ پول با بهره بالا خارج از سیستم بانکی و مشکلات بازپرداخت آن و عقب افتادن اقساط

O24

میزان اشتباهات و سهل‌انگاری در سندهای مالی

O25

میزان فعالیت اقتصادی اعضا و سرمایه‌گذاری در تعاونی

O26

قوانین شفاف اقتصادی و مالیاتی تعاونی‌ها و سیاست‌های نامناسب در قیمت‌گذاری و نوسانات قیمتی

حمایتی پشتیبانی

 

 

C6

O27

عدم استقبال از ایده‌های جدید و فرصت ندادن به افراد برای عملی کردن ایده‌ها و برخورد ناصحیح در ارائه ایده

O28

عدم‌حمایت مدیرعامل از اقدامات کار آفرینانه و کارآفرینان شکست‌خورده

O29

نبود ثبات دولتی کافی در حمایت از تعاونی‌ها

O30

ضعف قوانین مرتبط با حمایت از فعالیت‌های تعاونی و نبود تسهیلات ارتباطی و حمل‌ونقلی مدرن و سریع

O31

نبود حمایت دولت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط و شرکت‌‌ها و مؤسسات، خدمات مشاوره‌ای و حمایتی

آموزشی

C7

O32

نبود آموزش‌های کارآفرینانه و کاردی نبودن آموزش‌ها

O33

عدم تطابق آموزش‌ها با نیاز اعضا و عدم باور اعضا به آموزش

O34

عدم مهارت افراد در زمینه کاری خود و خدمات مشاوره‌ای لازم در تعاونی‌ها

O35

نبود آموزش برای اعضا و مدیران تعاونی‌ها

O36

ناآشنایی اعضا و مدیران تعاونی‌ها با فناوری‌های نوین

O37

استفاده از روش‌های نوین آموزشی در تعاونی‌ها و اجرای برنامه‌های آموزشی برای بهبود توانمندی‌های کارآفرینی مدیران وکارکنان تعاونی

O38

تدوین سرفصل متناسب با بازار کار

O39

ایجاد مراکز رشد کارآفرینی جهت راهنمایی و مشاوره اعضاء و استفاده از کارآفرینان برتر و موفق جهت تدریس برخی از مهارت‌های کارآفرینی

فروش

C8

O40

فقدان دسترسی به اطلاعات در زمینه فروش کالاها و نبود ارتباطات مؤثر با تأمین‌کننده‌ها و شبکه‌های توزیع و فروش

O41

بالا بودن قیمت تمام‌شده محصولات تولیدی شرکت تعاونی و پایین بودن قیمت فروش محصول

O42

مشکلات خدمات حمل‌ونقل تولیدات به بازار

O43

فروش مستقیم و بی‌واسطه محصول و وجود عوامل واسطه و دلالان در هنگام فروش محصولات از سوی تعاونی‌ها

O44

اشباع بازار به علت ورود کالاهای ارزان‌قیمت مشابه خارجی و محدودیت بازار

 

O45

ضعف خدمات بازاریابی و قیمت پایین محصولات

O46

عدم مرغوبیت و پایین بودن کیفیت محصولات تولیدی

O47

ضعف بازاریابی از سوی تعاونی‌ها و بی‌ثباتی بازار

O48

تبلیغات مؤثر برای یافتن مشتری جدید

O49

بی‌اعتمادی مشتریان بالقوه به شرکت‌های تازه تأسیس

O50

نبود نیروی انسانی توانمند در بازار کار یا دشواری جذب آن‌ها و ارائه مشاوره بازاریابی و فروش محصولات به اعضای تعاونی

O51

وجود بازار رقابتی و اشدایی با بازارهای منطقه‌ای و ملی

O52

نبود برنامه‌ریزی جامعه بلندمدت از سوی مدیران در زمینه تولید و بازاریابی

O53

فراهم‌سازی زمینه حضور افراد در نمایشگاه‌ها و بازارهای فروش محلی

سیاست‌‌گذاری

C9

O54

محدودیت‌ها و موانع کارآفرینی از طرف دولت

O55

عدم‌حمایت از پژوهش‌های مرتبط با کارآفرینی و اعطای مشوق‌های دولتی به تعاونی‌ها

 

O56

عدم تدوین و تصویب قوانین موردنیاز تعاونی‌ها از طرف دولت و کاهش مراحل اداری تأسیس و اداره تعاونی‌ها

فنی

C10

O57

عدم مکان‌یابی مناسب جهت اجرای طرح و وجود مشکل جهت تأمین زمین و

امکانات زیربنایی موردنیاز استقرار تعاونی‌ها

O58

فقدان توجیه مالی، فنی و تکنولوژیکی اولیه برای طرح و پایین بودن فناوری ماشین‌آلات، تجهیزات و فرسودگی آن‌ها

O59

ایجاد تجهیزات و امکانات مناسب برای شکل‌گیری ایده

اجتماعی

C11

O60

نبود انسجام بین روستاییان و ضعف ارتباط تعاونی با دیگر سازمان‌ها، مسئولان و شرکت‌های مرتبط

O61

درک نامناسب افراد از تعاونی‌ها و پایین بودن سطح تحصیلات اعضا

محیطی

C12

O62

پراکندگی و دورافتاده بودن شرکت تعاونی از مراکز شهری

O63

دور بودن محل سکونت و محل فعالیت اعضا از هم

O64

شرایط نامساعد محیطی

فرهنگی

C13

O65

به‌کارگیری مناسب دانش رسمی در کنار دانش بومی

O66

عدم وجود بستر فرهنگی مناسب برای ارتقاء روحیه همکاری

O67

فرهنگ دلالی و واسطه‌گری

O68

فقدان فرهنگ خطرپذیری در خانواده‌های ایرانی، ضعف کار تیمی و ضعف فرهنگ‌سازی و ترویج روحیه کارآفرینی در جامعه

منبع: خسروی و همکاران، 1395، کریمیان و همکاران، 1397، حسینی نیا و علی‌آبادی، 1398

یافته‌ها و بحث

جدول (۲) نشان‌دهنده اولویت‌بندی نهایی گزینه‌ها برحسب تئوری خاکستری بوده است که به شرح زیر است:

 

جدول 2- اولویت‌بندی نهایی گزینه‌ها برحسب تئوری خاکستری

نتیجه

زیر شاخص

گزینه

امتیاز

O19

اقتصادی و مالی

کمبود نقدینگی جهت تأمین سرمایه در گردش مالی موردنیاز تعاونی‌ها

6159/0

O66

فرهنگی

عدم وجود بستر فرهنگی مناسب برای ارتقاء روحیه همکاری

5973/0

O8

اطلاع‌رسانی

عدم آشنایی تحصیل‌کردگان دانشگاهی با ساختار و شیوه فعالیت در شرکت تعاونی و عدم مراکز مشاوره برای راهنمایی و رفع مشکلات بیکاری شرکت‌های تعاونی

5942/0

O16

اقتصادی و مالی

موانع مرتبط با نظام بانکی

5930/0

O50

فروش

نبود نیروی انسانی توانمند در بازار کار یا دشواری جذب آن‌ها و ارائه مشاوره بازاریابی و فروش محصولات به اعضای تعاونی

5875/0

O20

اقتصادی و مالی

عدم توانایی تعاونی در تأمین وثیقه و انتظارات قانونی بانک و صندوق تعاون در قبال تسهیلات موردنیاز

584802/0

O65

فرهنگی

به‌کارگیری مناسب دانش رسمی در کنار دانش بومی

57595/0

O26

اقتصادی و مالی

قوانین شفاف اقتصادی و مالیاتی تعاونی‌ها و سیاست‌های نامناسب در قیمت‌‌گذاری و نوسانات قیمتی

57104/0

O42

فروش

مشکلات خدمات حمل‌ونقل تولیدات به بازار

567305/0

O58

فنی

فقدان توجیه مالی، فنی و تکنولوژیکی اولیه برای طرح و پایین بودن فناوری ماشین‌آلات، تجهیزات و فرسودگی آن‌ها

563731/0

O52

فروش

نبود برنامه‌ریزی جامعه بلندمدت از سوی مدیران در زمینه تولید و بازاریابی

556825/0

O68

فرهنگی

فقدان فرهنگ خطرپذیری در خانواده‌های ایرانی، ضعف کار تیمی و ضعف فرهنگ‌سازی و ترویج روحیه کارآفرینی در جامعه

552443/0

O40

فروش

فقدان دسترسی به اطلاعات در زمینه فروش کالاها و نبود ارتباطات مؤثر با تأمین‌کننده‌ها و شبکه‌های توزیع و فروش

550331/0

O47

فروش

ضعف بازاریابی از سوی تعاونی‌ها و بی‌ثباتی بازار

546751/0

O5

سرمایه اجتماعی

نبود اعتماد متقابل بین اعضا و مسئولان تعاونی و وجود اختلاف بین آن‌ها

546558/0

O15

مدیریتی

ناکافی بودن توان علمی و تخصصی مدیران تعاونی‌ها و عدم مشورت مدیر با اعضا در مورد مشکلات

54479/0

O17

اقتصاد و مالی

کمبود اعتبار و سرمایه تعاونی و نبود دسترسی به منابع مالی (مانند تسهیلات بانکی) برای راه‌اندازی

542651/0

O9

اطلاع‌رسانی

عدم ایجاد ارتباط مستقیم فارغ‌التحصیلان بیکار با شرکت‌های تعاونی موفق

542399/0

O51

فروش

وجود بازار رقابتی و اشدایی با بازارهای منطقه‌ای و ملی

535117/0

O38

آموزشی

تدوین سرفصل متناسب با بازار کار

531332/0

O59

فنی

ایجاد تجهیزات و امکانات مناسب برای شکل‌گیری ایده

51905/0

O53

فروش

فراهم‌سازی زمینه حضور افراد در نمایشگاه‌ها و بازارهای فروش محلی

516465/0

O25

اقتصادی و مالی

میزان فعالیت اقتصادی اعضا و سرمایه‌گذاری در تعاونی

513074/0

O44

فروش

اشباع بازار به علت ورود کالاهای ارزان‌قیمت مشابه خارجی و محدودیت بازار

512454/0

O55

سیاست‌گذاری

حمایت از پژوهش‌های مرتبط با کارآفرینی و اعطای مشوق‌های دولتی به تعاونی‌ها

510542/0

O43

فروش

فروش مستقیم و بی‌واسطه محصول و وجود عوامل واسطه و دلالان در هنگام فروش محصولات از سوی تعاونی‌ها

509005/0

O7

سرمایه اجتماعی

ضعیف بودن نظارت مداوم بر شرکت‌ها و گسترش عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت

505664/0

O21

اقتصادی و مالی

درامد پایین و عدم اعطاء تسهیلات به میزان نیاز واقعی طرح و بالا بودن نرخ تورم

505196/0

O23

اقتصادی و مالی

اخذ پول با بهره بالا خارج از سیستم بانکی و مشکلات بازپرداخت آن و عقب افتادن اقساط

498054/0

O61

اجتماعی

درک نامناسب افراد از تعاونی‌ها و پایین بودن سطح تحصیلات اعضا

498015/0

O11

اطلاع‌رسانی

ضعف سیستم‌های اطلاع‌رسانی و ارتباطات در محیط‌های کشاورزی

498824/0

O64

محیطی

شرایط نامساعد محیطی

49265/0

O37

آموزشی

استفاده از روش‌های نوین آموزشی در تعاونی‌ها و اجرای برنامه‌‌های آموزشی برای بهبود توانمندی‌های کارآفرینی مدیران و کارکنان تعاونی

490925/0

O46

فروش

عدم مرغوبیت و پایین بودن کیفیت محصولات تولیدی

498161/0

O39

آموزشی

ایجاد مراکز رشد کارآفرینی جهت راهنمایی و مشاوره اعضاء و استفاده از کارآفرینان برتر و موفق جهت تدریس برخی از مهارت‌های کارآفرینی

486146/0

O4

سرمایه اجتماعی

پایین بودن سطح مشارکت

484687/0

O60

اجتماعی

نبود انسجام بین روستاییان و ضعف ارتباط تعاونی با دیگر سازمان‌ها، مسئولان و شرکت‌های مرتبط

476757/0

O54

سیاست‌گذاری

حذف و کاهش محدودیت‌ها و موانع کارآفرینی از طرف دولت

472665/0

O22

اقتصادی و مالی

طولانی بودن زمان پرداخت تسهیلات توسط بانک یا صندوق تعاون

470002/0

O62

محیطی

پراکندگی و دورافتاده بودن شرکت تعاونی از مراکز شهری

468556/0

O63

محیطی

دور بودن محل سکونت و محل فعالیت اعضا از هم

467464/0

O18

اقتصادی و مالی

بالا بودن هزینه‌های تأمین نهاده‌های کشاورزی نسبت به بازده شرکت تعاونی

465195/0

O57

فنی

عدم مکان‌یابی مناسب جهت اجرای طرح و وجود مشکل جهت تأمین زمین و امکانات زیربنایی موردنیاز استقرار تعاونی‌ها

463561/0

O1

زیرساختی

باور ضعیف مسئولان نسبت به بخش تعاون

460708/0

O13

مدیریتی

ناهماهنگی سازمان‌های ذی‌ربط، اعضا و مدیران و جابه جابی و تغییر مدیریت تعاونی‌ها

460164/0

O3

زیرساختی

پایین بودن میزان رشد مراکز تخصصی پژوهشی در عرصه کارآفرینی روستایی

459549/0

O31

حمایتی ـ پشتبانی

نبود حمایت دولت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط و شرکت‌ها و مؤسسات خدمات مشاوره‌ای و حمایتی

452435/0

O35

آموزشی

نبود آموزش برای اعضا و مدیران تعاونی‌ها

452243/0

O14

مدیریتی

ضعف و پایین بودن توان اجرایی مدیران تعاونی و عدم وجود نظام ارزشیابی و بازرسی تعاونی‌ها

450866/0

O49

فروش

بی‌اعتمادی مشتریان بالقوه به شرکت‌های تازه تأسیس

448353/0

O41

فروش

بالا بودن قیمت تمام‌شده محصولات تولیدی شرکت تعاونی و پایین بودن قیمت فروش محصول

447545/0

O48

فروش

تبلیغات مؤثر برای یافتن مشتری جدید

446827/0

O56

سیاست‌گذاری

تدوین و تصویب قوانین موردنیاز تعاونی‌ها از طرف دولت و کاهش مراحل اداری تأسیس و اداره تعاونی‌ها

446101/0

O12

اطلاع‌رسانی

استفاده از رسانه‌ها و نشریات ترویجی در زمینه کارآفرینی

444092/0

O32

آموزشی

نبود آموزش‌های کارآفرینانه و کاربردی نبودن آموزش‌ها

443981/0

O30

حمایتی-پشتیبانی

ضعف قوانین مرتبط با حمایت از فعالیت‌های تعاونی و نبود تسهیلات ارتباطی و حمل‌ونقلی مدرن و سریع

443182/0

O45

فروش

ضعف خدمات بازاریابی و قیمت پایین محصولات

441868/0

O10

اطلاع‌رسانی

نبود رسانه‌های انبوه، عدم اطلاع‌رسانی مردم جهت ترغیب آنان به ایجاد و گسترش اشتغال

441485/0

O29

حمایتی پشتیبانی

نبود ثبات دولتی کافی در حمایت از تعاونی‌ها

435479/0

O6

سرمایه اجتماعی

کمبود نیروی انسانی متخصص و ماهر

432167/0

O36

آموزشی

ناآشنایی اعضا و مدیران تعاونی‌ها با فناوری‌های نوین

434396/0

O27

حمایتی پشتیبانی

عدم استقبال از ایده‌های جدید و فرصت ندادن به افراد برای عملی کردن ایده‌ها و برخورد ناصحیح در ارائه ایده

426358/0

O28

حمایتی پشتیبانی

عدم‌حمایت مدیرعامل از اقدامات کار افرینانه و کارآفرینان شکست‌خورده

408751/0

O67

فرهنگی

فرهنگ دلالی و واسطه‌گری

395726/0

O34

آموزشی

عدم مهارت افراد در زمینه کاری خود و خدمات مشاوره‌‌ای لازم در تعاونی‌ها

395052/0

O33

آموزشی

عدم تطابق آموزش‌ها با نیاز اعضا و عدم باور اعضا به آموزش

382575/0

O24

اقتصادی و مالی

میزان اشتباهات و سهل‌انگاری در سندهای مالی

358878/0

O2

زیرساختی

تحریم‌های بین‌المللی علیه کشور

322242/0

منبع: یافته‌های پژوهش

 

بر اساس جدول (2)، اولویت‌بندی مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌های منطقه سیستان به شرح زیر است: بر اساس این جدول نخستین و بیشترین میزان اولویت در بین 68 گزینه نسبت به ۱۳ شاخص مربوط به گزینه ، با مقدار 615/0 بوده است. این گزینه معرف کمبود نقدینگی جهت تأمین سرمایه در گردش مالی موردنیاز تعاونی‌ها می‌باشد، به‌طوری‌که این گزینه جز زیرمجموعه‌های اقتصادی و مالی بوده است. بدون تردید، کسب‌وکارها برای راه‌‏اندازی، پایداری، رشد و موفقیت تعاونی‌ها به منابع مالی نیاز است. این در حالی است که تأمین مالی برای توسعه ایده‌‌های نوآورانه همواره یکی از موانع بزرگ بر سر راه صاحبان این ایده‌ها و کارآفرینان بوده و جذب سرمایه‌ از منابع بیرونی برای کسب‌وکارهای نوپا کار دشواری به‌حساب می‌آید. در منطقه موردمطالعه این عامل عمدتاً بیشترین تأثیر منفی را در وضعیت محیط کسب‌وکار به خود اختصاص داده است؛ بنابراین کمبود نقدینگی در تعاونی‌های روستاها سیستان جز مهم‌ترین موانع رشد و توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها بوده است و نیازمند توجه ویژه مسئولان به این بخش با توجه به محرومیت این منطقه را دارد.

همچنین بر اساس نتایج به‌دست‌آمده گزینه ، به‌عنوان اولویت دوم بیان گردیده است. ضریب این گزینه برابر با 597/0 می‌باشد که به‌صورت عدم وجود بستر فرهنگی مناسب برای ارتقاء روحیه همکاری تعریف گردیده است. از طرفی این گزینه شامل زیرمجموعه‌های فرهنگی بوده است. تعاونی‌ها عموماً دارای ماهیت دسته‌جمعی هستند، به‌گونه‌ای که برای رفع نیازهای مشترک اعضای خود نیازمند همکاری‌های لازم در زمینه‌های متعدد می‌باشند. هدف اصلی تشکیل تعاونی‌ها خدمت به اعضا و ارتقای روحیه همکاری و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی آنان می‌باشد. می‌توان گفت که چنانچه اصول و ارزش‌های تعاون که به‌صورت کار دسته‌جمعی باشد به‌درستی مورداستفاده قرارگیری، بخش تعاون همراه با سایر بخش‌ها، در یک اقتصاد سالم موجب رشد اقتصادی کشور و ارتقای بهره‌وری آن در منطقه می‌گردد؛ بنابراین اهمیت این گزینه از قبل نمایان تر شده و نیازمند توجه بیشتری به این موضوع در منطقه سیستان است.

بر اساس پژوهش و اولویت‌بندی صورت گرفته، سومین اولویت مربوط به گزینه  که معرف عدم آشنایی تحصیل‌کردگان دانشگاهی با ساختار و شیوه فعالیت در شرکت تعاونی و عدم ایجاد مراکز مشاوره برای راهنمایی و رفع مشکلات بیکاری شرکت‌های تعاونی با ضریب اهمیت 594/0 تعلق‌گرفته است. به‌طوری‌که این گزینه در زیرمجموعه‌های اطلاع‌رسانی قرارگرفته شده است. چالش‌های اشتغال و موضوع بیکاری به‌عنوآن‌یکی از مهم‌ترین مسائل اجتماعی روز در منطقه سیستان به شمار می‌آید. یکی از راه‌کارهای هر دولتی توسعه کارآفرینی خواهد بود. به‌طوری‌که سوق دادن افراد به‌سوی اشتغال و گسترش فرهنگ کارآفرینی ضرورت می‌یابد. یکی از موارد مؤثر در خلق کارآفرینی دانشگاه و مراکز آموزش عالی بوده است که امروزه حرکت به سمت دانشگاه کارآفرین به یک به چشم‌اندازی تبدیل‌شده است؛ بنابراین توسعه بخش تعاون و شیوه فعالیتان در دانشگاه می‌تواند به اشتغال مولد و کارآفرینی کمک قابل‌توجهی داشته باشد و موجب رشد درآمد ناخالص ملی می‌گردد؛ بنابراین با برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری لازم می‌توان افراد فارغ‌التحصیل را جذب تعاونی‌های منطقه نمود تا موجب افزایش اشتغال و افزایش بهره‌وری تعاونی‌ها منطقه موردمطالعه گردد.

چهارمین اولویت متعلق به گزینه  که به‌صورت گزینه موانع مرتبط با نظام بانکی تعریف‌شده است. این گزینه یکی از زیرمجموعه‌های اقتصادی و مالی عنوان می‌باشد. یکی از محورهای اساسی رشد و توسعه هر تعاونی، دانش‌محور بودن فعالیت‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های مناسب اقتصادی می باشد. تا در زمان وقوع بحران‌های اقتصادی بتوانند از تسهیلات مالی بانک‌های مختلف بهره گیرند؛ و بتوانند به مدیریت بحران و پیش‌بینی عواقب اقتصادی ناشی از آن بپردازند؛ بنابراین با توجه به نام‌گذاری سال 1400 از سوی رهبر معظم به سال تولید، پشتیبانی‌ها، مانع‌گذاری ضروری است تا با برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های لازم موانع مرتبط با نظام بانکی را برطرف سازند تا بسترهای لازم برای تقویت بنیه‌های اقتصادی و رشد اقتصادی پایدار تعاونی‌های روستاهای سیستان محقق گردد.

O2، به‌عنوان کم‌ترین اولویت با ضریب 322/0 عنوان گردیده است. این گزینه همان تحریم‌های بین‌المللی علیه کشور بوده است که در زیرمجموعه‌های زیر‌ساختی جای دارد. باید توجه داشت در شرایط فعلی امروز که تحریم‌ها بر اقتصاد کشور سایه انداخته و امکان فعالیت را بسیار محدود کرده و شکاف طبقاتی زیادی در کشور شکل‌گرفته است، تعاونی‌ها می‌توانند بدون مواجه با تحریم‌ها به اشتغال در کشور کمک کنند و شکاف طبقاتی به وجود آمده را به دلیل وجود مشکلات اقتصادی به‌شدت کاهش دهند، بنابراین می‌بایست بدون در نظر گرفتن تحریم‌ها به برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های صحیح به رشد و پویایی تعاونی‌های حوزه سیستان اقدام نمود.

 

 

نتیجه‌گیری و پیشنهادها

در این پژوهش با استفاده از ۱۳ شاخص: زیرساختی، سرمایه اجتماعی، اطلاع‌رسانی، مدیریتی، اقتصادی و مالی، حمایتی ـ پشتیبانی، آموزشی، فروش، سیاست‌گذاری، فنی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی به شناسایی و اولویت‌بندی 68 گزینه از مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌های منطقه سیستان پرداخته‌شده است. هر یک از عوامل بایستی جهت رفع چالش‌های تعاونی روستایی منطقه موردمطالعه رفع گردد.

با توجه به اینکه گزینه کمبود نقدینگی جهت تأمین سرمایه در گردش مالی موردنیاز تعاونی‌ها از مهم‌ترین مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها در منطقه موردمطالعه بوده است، همواره یکی از موانع بر سر راه کارآفرینان جذب سرمایه‌ از منابع بیرونی برای کسب‌وکارهای نوپا کار دشواری به‌حساب می‌آید. هنگامی‌که نقدینگی نتواند هزینه‌ها و دیگر مخارج را جبران کند، حتی مشاغلی که مراحل نخستین رشد خود را طی کرده‌اند، دچار انحلال و ورشکستگی سقوط می‌شوند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که با به‌کارگیری روش‌های مناسب جذب نقدینگی برای افزایش توان اقتصادی تعاونی‌های روستایی منطقه جهت افزایش توانایی مالی تعاونی‌ها و توسعه مشارکت و سرمایه‌گذاری مردم از طریق خرید سهام تعاونی‌های منطقه سیستان اقدام نمود. اهمیت این گزینه با نتایج پژوهش اربابی و همکاران (2015) و رضایی و همکاران (1394) هم سو می باشد.

با توجه به اینکه یکی دیگر از مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌های منطقه موردمطالعه، عدم وجود بستر فرهنگی مناسب برای ارتقاء روحیه همکاری تعاونی‌ها در حوزه سیستان بوده است، پیشنهاد می‌شود که ایجاد انگیزه و تقویت روحیه کارآفرینی و اماده‌سازی زمینه و بستر‌های لازمه برای تقویت روحیه کارآفرینی در بین اعضای تعاونی‌های روستایی منطقه موردمطالعه فراهم گردد، زیرا بهبود شرایط زندگی در نواحی روستایی، درواقع موجب ارتقای سطح و بهبود شرایط زندگی در فضای روستایی شده است. برای رسیدن به این هدف نیازمند مشارکت و همکاری مردم می‌باشد. در مناطقی که زمینه مشارکت همه‌جانبه، همکاری و همدلی بین همه اهالی روستا وجود داشته است، مردم توانسته‌اند تغییرات اساسی در روستا ایجاد کنند. در این راستا است که روستاییان برای رفع مشکلات روستای خود اقدام می‌کنند و انگیزه در بین مسئولان نیز برای ارائه خدمات بیشتر فراهم می‌شود. اهمیت این گزینه در مطالعه کریمیان و همکاران (1397)، پوژارا (2016) و برنداو و بریتن باخد (2019) تائید شد.

با توجه به مشکل عدم آشنایی تحصیل‌کردگان دانشگاهی با ساختار و شیوه فعالیت در شرکت تعاونی و عدم ایجاد مراکز مشاوره برای راهنمایی و رفع مشکلات بیکاری شرکت‌های تعاونی، پیشنهاد می‌گردد که به آشنایی و معرفی هر چه بیشتر دانشجویان با تعاونی‌ها، زمینه‌های کاری آنان و چگونگی آغاز به کار این تعاونی‌های روستایی در منطقه سیستان پرداخته شود، همچنین ضرورت بازنگری اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان در سیاست‌های خرد و کلان خود و ارائه راه‌حل‌های ساختاری حاکم بر تعاونی‌ها و انعکاس آن‌ها را به مراجع ذی‌ربط و فراهم آوردن بسترهای مناسب برای همکاری بهتر سازمان‌های مرتبط با تعاونی‌ها ازجمله مراکز کارآفرینی، دانشگاه‌ها و مؤسسات عالی در زمینه ایجاد کسب‌وکارهای نوپا و اشتغال‌زایی اقدام نمایند.

با توجه به اولویت چهارم که موانع مرتبط با نظام بانکی در منطقه موردمطالعه می‌باشد، متأسفانه بسیاری از مشکلات تعاونی‌های روستایی به موانعی که بانک‌ها برای آنان ایجاد کردند، برمی‌گردد. مهم‌ترین کاری که بانک مرکزی در شرایط امروز باید به ثمر برساند، موظف ساختن بانک‌ها برای حرکت در جهت توصیه‌های مقام معظم رهبری با توجه به نام‌گذاری سال 1400 است؛ بنابراین با برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های لازم موانع مرتبط با نظام بانکی را برطرف سازند تا بسترهای لازم برای تقویت بنیه‌های اقتصادی و رشد اقتصادی پایدار تعاونی‌های روستاهای سیستان محقق گردد. اهمیت این گزینه با پژوهش حسینی نیا و علی‌آبادی (1398) و خسروی و همکاران (1395) همسوست.

 بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، کمترین مشکل توسعه کسب‌وکار تعاونی‌های منطقه موردمطالعه تحریم‌های بین‌المللی علیه کشور بوده است. در شرایط تحریم، تعاونی‌ها در اقتصاد دارای اهمیت بسزایی می‌باشند. به‌گونه‌ای که اصول تعاون و نظام کسب‌وکارهای تعاونی را شاید بتوان مهم‌ترین دستاورد انسان عدالت‌خواه امروز عنوان نمود. این الگو در شرایط ظالمانه تحریم برای پاسخ به نیازهای اقتصادی و رفع مشکلات ایجادشده می‌تواند بسیار کارساز باشد؛ بنابراین پیشنهاد می‌گردد که مسئولان به تعاونی‌های این منطقه نگاهی ویژه برای رشد و شکوفایی داشته باشند.

 ازجمله پیشنهاد‌ها برای مطالعات آینده می‌توان به به‌کارگیری از تکنیک تئوری خاکستری بر اساس تکنیک تحلیل فازی استوار اشاره نمود، بنابراین پیشنهاد می‌شود برای شناسایی مشکلات توسعه کسب‌وکارهای تعاونی حوزه سیستان از تکنیک‌های رتبه‌بندی فازی مانند تکنیک TOPSIS مورداستفاده قرار گیرد و نتایج با دستاوردهای مطالعه حاضر مقایسه شود.

از طرفی این پژوهش با موضوع شناسایی مشکلات توسعه کسب‌وکار تعاونی‌ها در روستاهای منطقه سیستان بر اساس اولویت‌های پژوهشی اداره کل تعاون کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان انجام‌شده است. با توجه به ماهیت تعاونی و زمینه‌های فعالیت آن توصیه می‌شود به بررسی هر بخش به‌صورت مجزا پرداخته شوند و درنهایت یک الگوی تخصصی برای هر یک از بخش‌های مختلف ارائه گردد.

عموماً پژوهش‌هایی که در داخل کشور صورت می‌گیرند، علاوه بر محدودیت‌های ناشی از خود تحقیق، با محدودیت‌های جانبی و ناشی از نظام اداری کشور نیز مواجه‌اند، در مطالعه حاضر:

عدم پاسخگویی برخی از افراد به پرسشنامه و عدم تکمیل آن‌یکی از مشکلات این پژوهش بوده است.

عدم تعمیم‌پذیری پژوهش، یکی دیگر از مشکلات این پژوهش است؛ به‌طوری‌که نتیجه این پژوهش در دیگر شرکت‌های تعاونی روستایی تابعه استان سیستان و بلوچستان و سایر ادارات قابل‌تعمیم نیست و نتیجه کار صرفاً مختص به محل انجام تحقیق می‌باشد.

 

قدردانی و تشکر

بدین وسیله ار اداره کل تعاون وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان جهت حمایت مالی و معنوی از این طرح تشکر و قدر دانی می گردد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
منابع
آرایش، م. ب.، طاهری، م، ر.، ۱۳۹۴، شناسایی موانع توسعه شرکت‌های تعاونی عشایری استان ایلام از دیدگاه اعضای تعاونی‌ها، فصلنامه روستا و توسعه، سال ۱۸، شماره ۴، زمستان ۱۳۹۴، صفحات ۵۷-۷۴.
امدادی، ا.، محبوبی، م. ر.، عبدالله زاده، غ. ح.، ۱۳۹۷، تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدهای تعاونی‌های توسعه روستایی در استان گلستان، تعاون و کشاورزی، سال هفتم، شماره 27، صفحه ۸۸ تا ۹۷.
اربابی، ف.، آروین، پ.، اربابی، م.، 1395، بررسی مشکلات و آسیب‌های تعاونی‌های کشاورزی با تأکید بر وضعیت تعاونی‌های کشاورزی در استان خراسان شمالی، صفحه ۲.
اذر، ع.، خداداد، ح.، حمید، ک.، و اسدالله، م.، 1392، طراحی الگوی مفهومی ارزیابی عملکرد راهبردی: مبتنی بر زنجیره ارزش‌آفرینی راهبردی پویا. فصلنامه چشم‌انداز مدیریت بازرگانی.
احسانی، ن.، ارایش، ب.، و چهارسوقی، ح.، 1391، بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت اعضای تعاونی‌های کشاورزی استان ایلام مطالعه موردی شهرستان شیروان و چرداول. تعاون و کشاورزی
بیگی، ف.، مهدی، م.، یاوری، غ. ر.، 1388، تعاون روستایی سرآغازی بر توسعه کارآفرینی، تعاون و کشاورزی، سال بیستم، شماره ۲۰۴ و ۲۰۵.
پهلوانی، م.، کریم، م. ح.، قربانی، ح.، ۱۳۸7.، بررسی و نظرسنجی در بارة مشکلات و توانمندی‌های بخش تعاون در استان سیستان و بلوچستان، فصلنامه روستا و توسعه، سال ۱۱، شماره ۱، بهار ۱۳۸۷، صفحات ۱۰۳ تا ۱۱۱.
پیروز، ا و قلی پور، س.، ۱۳۹۷، عوامل مؤثر بر توسعه تعاونی‌های کشاورزی در شهرستان شبستر، تعاون و کشاورزی، سال هفتم، شماره ۲۶، تابستان ۱۳۹۷، صفحه، ۱۰۴ تا ۱۰۹.
حسینی نیا، غ. ح.، علی‌آبادی، و.، 1398، آسیب‌شناسی زنجیره ارزش کارآفرینی در کسب‌وکارهای روستایی ( مطالعه موردی تعاونی‌های روستایی استان کرمانشاه)، تعاون و کشاورزی، سال هشتم، شماره ۳۱، پاییز ۱۳۹۸، صفحه ۲.
خسروی پور، ب.، برادران، م.، رواحی نژاد، م.، قوچانی، ا. م.، 1393، بررسی اهمیت و نقش شرکت‌های تعاونی در بخش کشاورزی، ماهنامه اجتماعی، اقتصادی، علمی و فرهنگی کار و جامعه، شماره ۱.
خسروی پور، ب.، برادران، م.، غنیان، م.، منفرد، ن.، گودرزی، ز.، 1390، بررسی ضرورت و ویژگی‌های یک تعاونی کشاورزی کارآفرین، کار و اجتماع، شماره 135.
خسروی،‌ ا.، غلامرضایی، س.، رحیمیان، م.، واکبری، م.، 1395، تحلیل موانع توسعه کارآفرینی سازمانی در تعاونی‌های کشاورزی با استفاده از رویکرد تئوری بنیایی، تعاون و کشاورزی، سال پنجم، شماره 19، پاییز 1395.
دانشنامه تعاون، 1394، مؤسسه پژوهشی توسعه تعاون، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ده نمکی، م.، فرهادی نژاد، م.، مدرسی، م.، ۱۳۹۷، شناسایی موانع راه‌اندازی کسب‌وکارهای کشاورزی ارگانیک در ایران (موردمطالعه: واحدهای کشاورزی ارگانیک استان تهران)، نشریه کارآفرینی در کشاورزی جلد پنجم، شماره دوم، صفحات ۱۰۷ تا ۱۰۹.
رسولی آذر، س.، کیوانی فر، س.، رشید پور، ل.، 1395، تحلیل عامل موانع تعاونی‌های تولید کشاورزی شهرستان بوکان از دیدگاه اعضا، تعاون و کشاورزی، سال پنجم، شماره ۱۸، تابستان ۱۳۹۵، صفحه ۱۱۳ و ۱۱۴.
رضایی، ر. ا.، 1393، بررسی نقش و جایگاه کارآفرینی در توسعه تعاونی‌های روستایی، نشریه کارآفرینی در کشاورزی، جلد اول، شماره اول.
رضائی، ر. ا.، حسینی، س.م. و محمدی پایبندی، م.، 1394، شناسایی و تحلیل موانع توسعه کارآفرینی سازمانی در تعاونی‌های توسعه روستایی استان زنجان، فصلنامه راهبردهای توسعه روستایی.
رضوی، ا.، 1393، طرح مشارکت مردم درراه اندازی واحدهای تولیدی مستقر در روستاها و مناطق کمتر توسعه‌یافته، تهران: معاونت توسعه روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری.
زراعت­کش، ی.، محمدی، ا.، ۱۳۹۵، عوامل مؤثر بر تولید و اشتغال‌زایی تعاونی‌های زودبازده در بخش کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد، تعاون و کشاورزی، سال پنجم، شماره ۱۷، بهار ۱۳۹۵، صفحه ۱۰۳.
سامیان، م.، موحدی، ر.، ۱۳۹۷، چالش و موانع توانمندی‌های تعاونی‌های تولید روستایی استان همدان، تعاون و کشاورزی، سال هفتم، شماره ۲۵، بهار ۱۳۹۷، صفحات ۱۵۲ و ۱۵۴.
شجاعی، م.، فروزان، ب.، شرف دین، ف.، 1390، تعاونی‌ها و موانع و مشکلات پیش روی، کنفرانس ملی کارآفرینی تعاون: جهاد اقتصادی.
شهریاری مقدم، ش.، پور برازجانی، م. ا.، محمدی، ح.، سارانی، و. ا.، ۱۳۹۷، شناسایی مخاطرات اثرگذار بر مدیریت شرکت‌های تعاونی کشاورزی در منطقه سیستان، تعاون و کشاورزی، سال هفتم، شماره ۲۵، بهار ۱۳۹۷، صفحه ۷۷.
شکیبا مقدم، م.، 1392، مدیریت تعاونی‌ها برای دانش جویان رشته مدیریت دولتی (چاپ هفتم)، انتشارات میر، تهران.
شیخ سوینی، م.، عمانی، ا. ر.، نوراله وندی، ا.، 1391، نقش تعاونی‌های تولید کشاورزی در ایجاد مشاغل مولد، اولین همایش کشاورزی در شرایط دشوار.
شکیبایی، ع. ر.، ۱۳۹۷، بررسی موانع، چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی رشد و توسعه اشتغال و ارائه راهکارهای تأثیرگذار بر بهبود شاخص‌های‌ اشتغال (مطالعه موردی استان‌های کرمان، لرستان و هرمزگان)، مجله اقتصادی شماره‌های 11 و 12، بهمن و اسفند 1396، صفحه 26.
عباسی، ر.، رسول‌زاده، ب.، عباسی، پ.، ۱۳۸۸، عوامل مؤثر بر موفقیت و عدم موفقیت تعاونی‌های تولیدی استان اردبیل تعاون، سال بیستم، شماره 210 و 211، دی و بهمن 1388، صفحه ۷۳.
عباسی، ل.، شریف‌زاده، م. ش.، عبدالله زاده، غ. ح.، 1398، عوامل مؤثر بر بازاریابی جمعی کارآفرینانه در تعاونی‌های تولید کشاورزی استان کردستان، تعاون و کشاورزی، سال هشتم، شماره 30، صفحه ۱.
فلاحتکار، ا.، مولایی هشجین، ن. ا.، قرشی میناباد، م. ب.، معتمدی مهر، ع. ا.، ۱۳۹۶، عملکرد تعاونی‌های توسعه کشاورزی در اشتغال زنان و تولید محصولات کشاورزی روستایی ساوجبلاغ (استان البرز)، جغرافیا (فصلنامه علمی پژوهشی و بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران)، دوره جدید، سال پانزدهم، شماره ۵۴، پاییز ۱۳۹۶، صفحه ۱۱۱.
قنبری، س.، بهشتی، ر.، 2017، بررسی تأثیر سکوت سازمانی بر کاهش کار تیمی و عملکرد سازمانی بر اساس کارت امتیازی متوازن(BSC) مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه، جامعه‌شناسی کاربردی.
زارعی، ق.، طریقت مهربانی، ح.، ۱۳۹۹، شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر توسعه شرکت‌های تعاونی روستایی با استفاده از رویکرد ترکیبی در شهرستان سراب، فصلنامه پژوهش‌های روستایی، دوره ۱۱، شماره ۱، بهار ۱۳۹۹، صفحات ۱۶۱ تا ۱۶۳.
عطایی، پ، و ایزدی، ن.، 1394، سازه‌‌های تأثیرگذار بر زیان دهی تعاونی‌های روستایی(مطالعه موردی: تعاونی روستایی امیرکبیر در استان فارس). علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران.
 کرمی اصل، ح. ا.، زراعت کش، ی.، 1395، آسیب‌شناسی عوامل مؤثر بر موفقیت تعاونی‌های تولید در بخش روستایی و شهری شهرستان گچساران، صفحه ۲.
کریمان، ر.، کالوس، ع.،کرمی، ا.، 1397، چالش‌های توسعه تعاونی‌ها و تشکل‌های روستایی شهرستان بویراحمد، تعاون و کشاورزی، سال هفتم، شمارة ۲۷، پاییز ۱۳۹۷ صفحات ۶۲ تا ۶۴.
کرباسی، ع.، یعقوبی، م، و شهبابی، ش، 1388، بررسی مشکلات طرح‌های تعاونی نیمه‌تمام در استان سیستان و بلوچستان.
لرستانی، س.، مرادی نژاد، ه.، ۱۳۹۸، عوامل مؤثر بر موفقیت کسب‌وکارهای تعاونی کشاورزی در شهرستان اسلام‌آباد غرب، تعاون و کشاورزی، سال هشتم، شماره ۳۱، پایین ۱۳۹۸، صفحه ۷۴، ۷۵.
مراد نژادی، ه.، ۱۳۹۵، شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر رکود کسب‌وکارهای تعاونی‌های مستقر در شهرک صنعتی شهرستان ایلام، تعاون و کشاورزی، سال پنجم، شماره ۱۹، پاییز ۱۳۹۵، صفحات ۹۳ تا ۹۰.
مرادی نژاد، ه.، فریادرس، ز.، واحدی، م.، ۱۳۹۴، شناسایی و تحلیل مشکلات شرکت‌های تعاونی مرزنشین شهرستان ایلام، تعاون و کشاورزی، سال چهارم، شماره ۱۶، زمستان ۱۳۹۴، صفحات ۱۶۰ و ۱۵۸.
مظفری، م.، 1386، صنایع کوچک در اقتصاد امروز، تهران، انتشارات مازیار
مرادی، ح.، 1397، تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت‌‌ها و تهدیدهای تعاونی‌های توسعه روستایی در استان گلستان، تعاون و کشاورزی، شماره ۲۷، پاییز 1397.
مطیعی لنگرودی، س.، قدیری معصوم، م.، دادورخانی، ف؛ و ترکاشوند، ز.، 1392. تبیین عوامل مؤثر بر توانمندسازی روستاییان در توسعه کارآفرینی (مطالعه موردی: بخش‌های زرند و سامن شهرستان ملایر). مجله پژوهش‌های جغرافیای انسانی.
مرادی، م.، مرادی اورزمان، س. ش.، ۱۳۹۴، شناسایی و مقایسه عوامل مؤثر بر اشتغال پایدار شرکت‌های تعاونی و خصوصی در شهرستان نهاوند، تعاون و کشاورزی، سال چهارم، شماره ۱۶، زمستان ۱۳۹۴، صفحه ۲۴ و ۲۳.
ملکی، م.، واحدی، م.، آرایش، م. ب.، ۱۳۹۸، عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی در تعاونی‌های تولیدی کشاورزی استان ایلام، تعاون و کشاورزی، سال هشتم، شماره 32، زمستان 1398، صفحه ۵۲ تا ۵۵.
موسایی، م.، محمدی فرد، ا. ا.، ۱۳۹۷، شناسایی عوامل اجتماعی و محیطی مؤثر در عملکرد تعاونی‌های تولید روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد، تعاون و کشاورزی، سال هفتم، شماره ۲۸، زمستان ۱۳۹۷، صفحه ۱۷۴.
ملاشاهی، م.، مرادی، ا.، 1398، تحلیلی بر موانع ترویج کارآفرینی کشاورزی در استان سیستان و بلوچستان، تحقیقات اقتصاد کشاورزی، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحه ۱.
مالکی، ج.، یوسفی، غ. ع.، 1395، اصول حاکم بر شرکت‌های تعاونی، تحقیقات حقوقی تطبیقی ایران و بین‌الملل، سال نهم، شماره سی و دوم.
مکانیکی، ج.، میر حسینی، ن. س.، فال سلیمان، م.، 1393، بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی فعالیت در شرکت‌های تعاونی دامداری بر خانوارهای عضو: مطالعه موردی بخش سرولایت شهرستان نیشابور، فصلنامه علمی -پژوهشی برنامه‌ریزی فضایی (جغرافیا)، سال چهارم، شماره چهارم، (پیاپی 15).
نخعی، غ. م.، سبحانی، ع. ر.، مستقیمی، م. ر.، حسینی، س. م. ر.، 1397، توسعه الگوی کارآفرینی در شرکت‌های تعاونی روستایی، دومین کنفرانس بین‌المللی تحولات نوین در مدیریت، اقتصاد و حسابداری.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.، 1395، خلاصه مطالعات و اقدامات طرح توسعه کسب‌وکار و اشتغال پایدار (تکاپو) استان سیستان و بلوچستان، پاییز، ۱۳۹۵ صفحات ۴ تا ۱۹.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، 1398، استان سیستان و بلوچستان در یک نگاه مرکز آمار و اطلاعات راهبردی، دی ۱۳۹۸، صفحه ۲۵.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سیستان و بلوچستان، 1397
یعقوبی فرانی، ا.، سلیمانی، ع. و موحدی، ر.، 1393، عوامل مؤثر بر کارآفرینی زنان روستایی، فصلنامه مطالعات زنان.
Abdolmaleki, M. (2015). Preventive factors to found walnut production cooperatives in Tuyserkan Townshio, Iran. International Journal of Agricultural Management and Development, 5(1), 9-17.Zhu, S.H. & Leonard, P. (2009). Apedaile cooperative organization in rural Canada and the agricultural Cooperative movement in China. Center for the study of Cooperatives University of Saskatchewan.
Arbabi, F., Mirdamadi, M., & Lashgarara, F. (2015). Marketing challenges of agricultural products from the perspective of rural cooperatives in Qom province. International Journal of Review in Life Sciences, 5(2), 59-62.
Brandãoa, J. B., Breitenbachd, R., 2019. What are the main problems in the management of rural cooperatives in Southern Brazil? Land Use Policy 85 (2019) 121–129.
Eid, M., & Martinez Carrasco Pleite, F. (2014). The international Year of cooperatives and the 2020 vision. Earices Working Papers, 14 (71), 1-20.
Hassan, R.M., & Kong, R. (2016). Factors influencing entrepreneurship: acomparative analysis among farmers in Shaanxi, Shandong, Henan and Gansuprovinces, china. African Business and Management Research Journal, ISSN: 2518-1(2), 15-27.
Ivani, G. (2016). Investigating the factors affecting the success of handmade carpet production cooperatives in Islamabad Gharb city. Master's degree in Rural Development, Razi University.Kermanshah.
Karimi, M.H. (2015). Investigating the Challenges of Rural Cooperative.
Khoshfar, R. (2000). Investigating the activities and performance of poultry farmers' cooperatives in Tehran province. Master's thesis, Faculty of Agriculture, Isfahan University of Technology.
Liu, S. & Lin Forrest, J.Y. (2010). Grey Systems: Theory and Applications. Berlin, Springer-Verlag
Liu, S. F, Lin, Yi., Gray Information Theory and Practical Applications, Springer-Verlag London Limited, 2006.
Manouchehri, M.A. Karami, A. & Samanpour, A. (2012). Assessing the success of cooperatives in different economic sectors of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Provinces, a research project supported by the General Directorate of Cooperatives of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Provinces.
Noorivandi, A.N., Hosseini, S.J.F., Mirdamadi, S.M., & Malekmohammadi, I. (2012). Analysis of husbandry cooperatives in Ahwaz township of Iran.African Journal of Business Management, 6(10), 3694-3698.
Pujara, M. (2016). Problems and Issues facing Farmers groups and cooperatives in Agricultural marketing. Retrievred from https://www.linkedin.com/pulse/agriculture-marketing mandeeppujara.
Pokharela, K. P., Archerb, D. W., Featherstonec, A. M., 2020. The Impact of Size and Specialization on the Financial Performance of Agricultural Cooperatives. Journal of Co-operative Organization and Management 8 (2020) 100108.
Stofferhn, B. (2017). Preventative factors in rural Kenya cooperatives, rural business and cooperative development service, service report 44.
World Bank Group. 2017. Available at: www.worldbank.org/en/country/ Iran retrieved august 2018